Dışarda dün akşam saatlerinden beri devam eden yağmur var. Bu koşullarda yapılacak en güzel şey; pencere önüne oturup, elimizde çay, kahve yanında kurabiyeler ve kitabımızı okuyarak, yağmurun sesini dinlemek ve dışarıyı izlemek. Ama çoğumuz benim gibi işe gitme telaşı içinde... 
Bu tarifi ilk denememde muzlu pudingle yapmıştım, Bozcaada da yine muzlu yaptık, özellikle çocuklar olmak üzere herkes çok beğendi. Bu defa ise vanilyalı puding ile limon kabuğu rendesi ilave ederek hazırladım. Süslü gül kalıbım ile şekil verdim ve Hatsum'a gönderdim. Kurabiyelerin çok lezzetli olduğunu, beyaz çikolata ile yapıldığını düşündüğünü söyledi. Aynı tarifi, kakaolu puding-damla çikolata, çilekli puding-hindistan cevizi uyumu ile de yapabilirsiniz. Gerisi size kalmış:) Pratik tarifimiz ise şöyle;
Yazımın başlığı benim için çok anlamlı, çünkü biliyorum ki, çoğumuzun çocukluğunun favori kurabiyelerinden biridir "elmalı kurabiye". Gerçi benim için elmalı pastadır, bu kurabiye, küçükken oyundan eve geldiğimde ortalığı sarmış olan mis gibi kokulardan anlardım annemin "elmalı pasta" yaptığını, pek çok tatlı hamur işi pasta idi o zamanlar benim için. Son günlerde Hatsum'unda en çok bahsettiği kurabiyeler bunlar. Annecim sürpriz doğumgünü partisi için hazırlayıp, göndermişti, ben de blogda bulunması ve bilmeyen veya farklı uygulayan varsa faydalanması için yazıyorum tarifi;
En yaygın hikayeye göre, tiramisu ilk kez 17'nci yüzyılın sonlarında yapılmaya başlanmıştır, bu tatlı, Toscana Dükü III. Cosimo De Medici'nin birkaç günlüğüne taşınmaya karar verdiği Siena şehrinde doğar. Sienalı pastacılar dükün onuruna, asaleti temsil eden özellikler taşıyan bir tatlı hazırlamayı kararlaştırırlar. Bu, içinde basit ama lezzetli malzemeler bulunan, asiller hayatın tatlarını çok sevdiğinden aynı zamanda gösterişli ve afrodizyak bir tatlı olmalıdır. Böylece o zamanlar dükün onuruna yapıldığından "dükün tatlısı" adı verilen ve şimdi tiramisu denilen tatlı ortaya çıkar. Dük, Sienalı pastacıların el becerilerine ve tatlının lezzetine hayran kalınca, tarifi Floransa'ya götürür. Böylece "dükün tatlısı" iyice ünlenir, hatta şöhreti Toscana sınırlarını aşıp Venedik'e, oradan da tüm İtalya'ya yayılır. Asırlar geçtikçe de oradan tüm dünyaya... 
"Çok çalışmam lazım çok" sloganıyla yaşıyorum tatilden döndüğümden beri. Döneli neredeyse 2 hafta olacak ama içine girdiğim tempoda bir türlü istediklerimi tam olarak yapma fırsatı bulamıyorum. Sanırım tüm istediklerimi yapmak için doğa üstü güçlere ihtiyacım var. Aslında Tatlı Cadı gibi burnumu oynatarak istediklerimi yapmak veya Sabrina gibi iki parmağımı bir araya getirerek zamanı durdurabilmek isterdim, böylece kafamdakileri gerçekleştirmek daha kolay olurdu:) Şu aralar durumum gerçekten böyle, zaman yetmiyor, işteki yoğunluk, üstüne ramazan ve okul trafiğinde eve dönmek, evde bekleyen sorumluluklar... Tatilden döndüm ama anlıyorum ki şu sıralar tatil öncesinden daha yorgunum. Tabi bu durum ister istemez bloga da yansıyor. Bekleyen onlarca tarif, paylaşılacak tatil izlenimleri birikti, blogumu hayatıma paralel bir güncelliğe taşımam biraz zaman alacak ama kararlıyım yazacağım...
Yine üzerinden 2 ay kadar zaman geçmiş özel bir kutlama sofrası. Nerelerdeydim yazımda bahsettim gibi 22 Haziran eşimin doğumgünüydü, ben de ona ev düzenlemeleri arasında sürpriz bir parti hazırlamak istedim ve gerçekten başardım, eve gelene kadar hiç hissetmemiş ve kapıdaki parti yazısıyla şaşırmış olarak eve geldi. Tabi bu kadar yiyeceği nasıl hazırladım, nerede sakladım kısmı önemli bir merak konusu olacak. Kısaca durumu özetleyeyim, belki benzer bir organizasyon için işinize yarar. 
Yiyecekleri ise tatlılar, tuzlular, aperatifler ve içecekler olarak ayrı ayrı hazırladım. Tuzlularımızı yemek masamıza yerleştirip, masayı çiçekler, gül yaprakları ve minik renkli taşlarla süsledim. Tatlılarımızı (üstte) ve servis için gerekli olanları konsolumuza ve aperatiflerimizi (altta)orta sehpamıza yerleştirdim. İçecekler için ise, ufak mutfak masamı salonumuza taşıyıp, bardak ve içecekleri yerleştirdim ama onun fotoğrafını çekmeyi unutmuşum, belki de gerekli görmedim o an için:)
Bu kadar detaydan sonra menümüzdeki yiyeceklere geçiyorum, ama önce katılan ve bana destek olan tüm arkadaşlarımıza ve menünün neredeyse yarısını hazırlayan anneme tekrar teşekkür ediyorum, iyi ki varsınız....
APERATİFLERİMİZ
ZEYTİNYAĞLI BİBER DOLMASI
Zeytinyağlı biber dolması için buradaki tarifte yeralan dolma içini hazırladım, ek olarak sadece dereotu ilave ettim. Hazırladığım içi biberlerin içine doldurup, üstlerini domates dilimleri ile kapattım ve su ilavesi ile 30-35 dakika pişirdim. Limon dilimleri ile servis yaptım. Afiyet olsun...
Sofra Dergisi Şubat 2012
Anne Bebek Dergisi Ekim 2011
Ray Gurme Dergisi'ndeki Yazılarım
